De Tao Te Ching, ook bekend als Lao Tzu of Laozi, is een Chinese klassieke tekst die traditioneel wordt toegeschreven aan de salie Laozi uit de 6e eeuw voor Christus. Het auteurschap, de datum van samenstelling en de datum van samenstelling worden besproken. Het oudste opgegraven deel dateert uit de late 4e eeuw voor Christus, maar de moderne wetenschap dateert dat andere delen van de tekst later zijn geschreven - of op zijn minst samengesteld - dan de vroegste delen van de Zhuangzi.

De Tao Te Ching is, samen met de Zhuangzi, een fundamentele tekst voor zowel filosofisch als religieus taoïsme. Het lijkt erg op de hindoe-upanishads bij het uitleggen van het fundamentele eenheidsbeginsel, wat aangeeft dat het gemeenschappelijke wortels heeft met de upanishads en veda's. Het had ook een sterke invloed op andere scholen van Chinese filosofie en religie, waaronder wetticisme, confucianisme en boeddhisme, dat grotendeels werd geïnterpreteerd door het gebruik van taoïstische woorden en concepten toen het oorspronkelijk in China werd geïntroduceerd. Veel kunstenaars, waaronder dichters, schilders, kalligrafen en tuinmannen, hebben de Tao Te Ching als inspiratiebron gebruikt. Zijn invloed heeft zich ver buiten Oost-Azië verspreid en het is een van de meest vertaalde werken in de wereldliteratuur.